Mijn pup bijt me…HELP!
Het bijten van een pup is een veel voorkomend probleem. Iedereen die wel eens een pup heeft gehad kan hierover meepraten. Wondjes aan handen en benen, kapotte broeken, rokken en panty’s allemaal veroorzaakt door de scherpe tandjes van de pup.
Ik heb talloze mensen ontmoet die met een dergelijke pup om hulp vroegen. Vaak wanhopig, omdat de pup maar bleef bijten ondanks dat ze stopten met spelen, een gilletje gaven of een alternatief aanboden. Vaak werd ook aangegeven dat de pup in het gezin vaak onuitstaanbaar was maar tegen bijvoorbeeld de oudere hond van de buren juist erg respectvol en onderdanig.
Maar hoe werkt dit nu bij honden? Ik heb in de loop der jaren vele nestjes gefokt en veel geleerd van het observeren van de pups. In het nest beginnen de pups vanaf een week of vier met elkaar te spelen. Ze bijten en vechten met elkaar maar als er te hard wordt gebeten geeft het slachtoffertje een gilletje of de dader wordt afgesnauwd. Wij als mensen kunnen en moeten in feite precies hetzelfde doen. Een gilletje geven en het spel staken of de pup corrigeren.
Hebben we een kleine lieve pup die een beetje aan onze vingers knabbelt, dan hoeven we deze pup eigenlijk niet te corrigeren. Stoppen met spelen en het geven van een alternatief waarin de pup wel mag bijten is dan al snel genoeg om dit gedrag in goede banen te leiden.
Wij als mensen hoeven niet hard te straffen als we eerlijk en duidelijk zijn in een vroeg stadium
Anders wordt het met pittige pups die de baas of de kinderen voortdurend blijven bijten. Dit vaak tot bloedens toe. In dit geval adviseer ik dan altijd om vooral in een vroeg stadium duidelijk te zijn over dit ongewenste gedrag. Door dit met beleid te ontmoedigen en indien nodig te corrigeren. Een pup van 8 weken of ouder die een volwassen hond op een te harde manier bijt, wordt normaal gesproken ook direct door de oudere hond op duidelijke wijze gecorrigeerd en op zijn plaats gewezen. Grommen, de tanden laten zien gevolgd door een voor menselijke begrippen vaak ongekend harde correctie.
Wij hoeven dit als mens niet zo hard te doen. De pup die in de handen of broek bijt hoort meteen een “Nee” waarna we ervoor dat het bijten stopt. Dit kan door het bekje van de pup rustig open te maken met de handen en als de pup los is, door het geven van een alternatief waar hij wel in mag bijten. Accepteert een pup dit niet, dan moeten we hetzelfde doen als de oudere hond. Nogmaals een “Nee” (grommen), dan een waarschuwing met de hand (tanden laten zien) en indien nodig een corrigerend tikje met dezelfde hand tegen de zijkant van de snuit van de puppy (bijten).
Hoe hard deze correctie moet zijn, hangt van de pup af, maar in ieder geval dusdanig duidelijk dat de pup het bijten stopt. Stopt de pup – wellicht iets onder de indruk – met het bijten, dan aaien we de pup met dezelfde hand. En we geven de pup ook gewoon weer de mogelijkheid in de hand te bijten. Indien nodig herhalen we dan de correctie. Gaat dat goed en bijt de pup niet meer, dan kunnen we nu een alternatief geven zoals bijvoorbeeld een bijtrolletje en deze als het ware in zijn bekje duwen. De pup hoort dan direct “Goed zo, braaf”. Dit als teken dat zijn baas over dat gedrag wel erg tevreden is en dat hij daar wel in mag bijten.
Later hoef je vrijwel niet meer te corrigeren
Het is erg belangrijk om het bijten op deze manier bij pittige pups in goede banen te leiden. Door dit in een vroeg stadium op deze manier te doen, hoeft er daarna eigenlijk nauwelijks meer gecorrigeerd te worden. De pup heeft respect voor ons net zoals bij de oudere hond. Het ongewenste gedrag krijgt geen kans om zich te ontwikkelen. Daarnaast heeft de pup ook geleerd dat hij wel mag bijten in een alternatief. Dit is erg belangrijk voor pups maar ook omdat we in de toekomst wellicht bijtwerk willen gaan doen. Maar dan alleen in de bijtrol of een ander speeltje maar niet meer in onze handen of broek.
Timing is altijd belangrijk bij het opvoeden en trainen van een hond. Ook bij deze problemen is het natuurlijk belangrijk om precies op het goede moment te reageren, zowel negatief als positief. Pas dan wordt het voor de pup erg snel duidelijk wat hij wel en niet mag doen.
Wat is de beste manier om in de toekomst dit ongewenste bijt gedrag te voorkomen? Zorg ervoor dat dit gedrag zich niet kan ontwikkelen!
